This post is also available in: English (Engels)

Intro

Het web, zoals wij dat kennen, is een reeks gecentraliseerde datacenters die zeer groot en vol gegevens zijn (d.w.z. alle gegevens ter wereld). Sommige datacenters, zoals Google, Facebook, Amazon en YouTube, zijn eigendom van en worden gecontroleerd door één of enkele entiteiten, meestal de mensen of bedrijven die ze hebben gebouwd.Door de aard van het gecentraliseerde web is het voor de meesten van ons heel moeilijk om de mensen te leren kennen die deze datacenters hebben gemaakt en beheren, en als we ze eenmaal kennen, zijn we geneigd ze te zien als onze persoonlijke vrienden.
Die sociale relatie kan een krachtig instrument zijn.

Met het gedecentraliseerde web is het echter niet alleen mogelijk om deze datacenters te bezitten en te beheren, we worden zelfs aangemoedigd om dat te doen!

Het web is niet meer wat het geweest is. Het evolueert naar een open platform waar iedereen inhoud kan publiceren; iedereen kan ervoor gecompenseerd worden; en niemand bezit of profiteert van die inhoud of van het gebruik ervan.

Het web 3.0 (of Web 3) is een netwerkprotocol waarmee elke gebruiker overal op het internet inhoud kan publiceren, terwijl gebruikers kunnen profiteren van de inhoud van andere gebruikers zonder onderworpen te zijn aan hun censuur of toezicht. Dit is wat wij Open Web 3.0 noemen: een systeem waarin iedereen toegang heeft tot alles omdat iedereen overal eigenaar is, en de inhoud die je creëert niet langer eigendom is van één enkel groot bedrijf dat miljoenen dollars winst maakt op jouw inhoud!

Hoe we hier zijn gekomen

Het web is ontstaan als directe reactie op de commercialisering van het internet. Elke dag worden er miljarden dollars in de infrastructuur van het netwerk gepompt door de grote spelers in zoekmachines, reclame en cloud computing.

De blockchain is echter een onafhankelijke onderneming, die niet noodzakelijk gebonden is aan een bepaalde technologie of bedrijfsmodel. Maar waarom zouden wij ons druk maken over een van deze jonge technologieën? Wat hebben zij dat wij niet hebben? Bitcoin, een gedecentraliseerde digitale munt en blockchainprotocol, is een spannend voorbeeld. Zelfs met zijn beperkte aantal gebruikers is het erin geslaagd een ecosysteem te creëren dat wereldwijd meer dan een miljoen ontwikkelaars en honderdduizenden bedrijven heeft aangetrokken (waaronder bedrijven in de financiële, bank-, verzekerings- en detailhandelsector). Bitcoin opende de deur voor duizenden startups om deel te nemen aan het netwerk voor hen; het opent ook nieuwe mogelijkheden voor traditionele ondernemingen en banken om deel te nemen aan deze nieuwe economie.

Andere interessante voorbeelden:

  • Ethereum is een gedecentraliseerd platform dat het maken van slimme contracten vergemakkelijkt;
  • Met Crypti kan iedereen digitale goederen kopen of verkopen onder vooraf vastgestelde voorwaarden;
  • Siacoin is een gedistribueerd opslagsysteem;
  • NEO is een blockchain die “slimme contracten” belooft op basis van eersteklas datastructuren die gemakkelijk toegankelijk zijn voor derden zonder servertoegang.

Maar wellicht het meest intrigerend zijn Zerocoin Protocol (ZCP), EncryptoTelnet Protocol (ETP), Loom Network Protocol (LOC) en Cosmos Network (COS). Dit zijn protocollen voor cryptosystemen die specifiek zijn ontworpen voor gebruik met blockchains zoals Bitcoin, maar hun toepassingen reiken veel verder:

  • Cryptocurrency: Met ZCP kun je geld versturen van de ene persoon of instelling naar de andere via versleutelde instructies (op vergelijkbare wijze kunnen versleutelde instructies worden verstuurd tussen twee partijen die elkaar niet kennen).
  • Met ETP kunt u gecodeerde gegevens van de ene persoon of instelling naar de andere sturen via gevestigde netwerken zoals VoIP of e-mail.
  • LOC biedt privacydiensten zoals VPN’s voor bedrijven en particulieren die in het buitenland werken.
  • COS, Cosmos, is een protocol voor het bouwen van financiële toepassingen en het ontwikkelen van gedecentraliseerde autarchieën met API’s bovenop blockchains zoals Bitcoin.

Al deze protocollen hebben iets revolutionairs: ze stellen je in staat om je eigen blockchainnetwerk te beheren waarbij je je eigen tokens controleert. Dit zijn allemaal zeer opwindende initiatieven omdat ze een paradigmaverschuiving vertegenwoordigen met diepgaande implicaties – niet alleen in hun specifieke toepassingsgebieden maar ook in hoe we denken over bedrijfsmodellen in het algemeen.

Web 3.0: De opkomst van het gedecentraliseerde internet

Er gebeuren vandaag heel wat spannende dingen op het web – over vele daarvan ben ik erg enthousiast. Maar één daarvan krijgt veel aandacht: Web 3.0, dat het internet wil omvormen tot een gedecentraliseerd netwerk. Niet alleen cryptocurrencies zoals Bitcoin zijn belangrijk voor deze visie. Het web heeft veel andere toepassingen dan eenvoudige betalingen en advertenties, maar de onderliggende infrastructuur en protocollen die het internet zelf nuttig maken, zijn waar de ware kracht ligt.

Web 3.0 zal de manier waarop we deze protocollen gebruiken fundamenteel veranderen, zodat we onze gegevens kunnen decentraliseren en te gelde maken op manieren die we voorheen niet konden of helemaal niet konden met bestaande modellen.Het belang van decentralisatie is hier enorm, want in een echt gedecentraliseerd systeem moet elk knooppunt (of “gebruiker”) bereid zijn sommige of al zijn gegevens te delen met alle anderen op het netwerk, zodat iedereen er toegang toe heeft en ze kan gebruiken voor zijn eigen behoeften (en niet alleen voor adverteerders, zoals nu het geval is).

Dit delen gebeurt met tokens – net als bij bitcoin (hoewel er enkele belangrijke verschillen zijn). Tokens vertegenwoordigen eigendom of rechten op gegevens, maar ze kunnen ook worden gebruikt als betaling voor diensten die worden aangeboden door knooppunten op het netwerk (bv. opslag en ondersteuning).Bovendien, omdat tokens alles kunnen vertegenwoordigen (zoals geld of aandelen) zouden ze een expliciete manier nodig hebben om onderscheid te maken tussen legitieme en illegale gebruikers, d.w.z, een systeem waarbij alleen transacties kunnen worden verricht wanneer beide partijen bereid zijn hun identiteit bekend te maken – iets wat momenteel niet mogelijk is met bestaande systemen zoals bitcoin, omdat informatie altijd vooraf moet worden bekendgemaakt om transacties ook maar enigszins zinvol te maken (en Bitcoin is nooit ontworpen met integratie van identiteit in gedachten).

Web 3.0 draait om twee protocollen: Web3 en Ethereum Virtual Machine (EVM), waarmee we nieuwe toepassingen kunnen implementeren bovenop deze protocollen zonder dat we specifieke programmeerkennis nodig hebben. Dit betekent dat iedereen die iets wil doen, dit zal kunnen doen zonder speciale vaardigheden nodig te hebben – gewoon een internetverbinding hebben!

Web 3.0’s protocol: Het InterPlanetary File System (IPFS)

Wat is er met Web 3.0? Soms lijkt het alsof de enige mensen die er enthousiast over zijn, degenen zijn die de kans hebben gehad erover te lezen. Het internet evolueert al enige tijd in een zeer snel tempo en veel mensen zijn enigszins sceptisch over de toekomst ervan. Ik behoor niet tot hen.

Ik geloof dat nieuwe technologieën de manier waarop we met elkaar omgaan op het internet en in ons leven als geheel zullen veranderen. Maar de meeste van deze technologieën blijven gewoon dat – nieuwe technologieën. Niemand weet echt hoe ze eruit zullen zien, of hoe ze ons leven op lange termijn zullen beïnvloeden. En dat is niet erg – elke nieuwe technologie zal enige tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen en te rijpen alvorens door iedereen te worden overgenomen (overeenkomstig de wet van de versnelde verandering).

Het internet zelf is een voorbeeld van dit fenomeen: het is nog vrij jong en is sinds zijn ontstaan gestaag gegroeid, ook al wordt het steeds complexer. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord over hoe het werkt en hoe we het moeten gebruiken; maar het lijdt geen twijfel dat we kunnen groeien van wat er nu is, en behoorlijk enthousiast kunnen worden over wat ‘Web 3.0’ in de komende jaren zou kunnen zijn.

Niemand weet echter hoe dit web 3.0 er zal uitzien; niemand weet hoe we het zullen gebruiken of ermee zullen interageren – dus als je mensen hoort praten over Web 3.0 begrijp je hen misschien helemaal verkeerd als je denkt dat ze het hebben over een gebruiksvriendelijke toepassing voor het uploaden van gegevens online (geleverd door grote bedrijven zoals Facebook of Google). Dat is waarschijnlijk niet zo! En door vereenvoudigde termen te gebruiken (bijvoorbeeld: blockchain) die zelfs niet een klein deel van alle mogelijke toepassingen dekken, mis je misschien enkele belangrijke kenmerken die blockchain als technologie opwindend kunnen maken, terwijl je jezelf ook blootstelt aan verwarring door misverstanden over specifieke toepassingen die dergelijke kenmerken mogelijk kunnen maken (zoals gedecentraliseerde toepassingen).

En nu we het er toch over hebben: Ik moet toegeven dat ik een beetje bezorgd ben wanneer ik zoveel mensen hoor praten over Web 3.0 met termen als “gedecentraliseerd” of “gedistribueerd”. Naar mijn mening verwijst decentralisatie specifiek naar echte decentralisatie; dit betekent niet dingen als “er zijn geen servers meer” of “er is geen centrale autoriteit die alles beheert” maar eerder iets veel meer als echt eigendom door iedereen (die dat wil).

Hier komt IPFS. In het InterPlanetary File System zijn er geen gecentraliseerde servers die alle gegevens bewaren, maar, meer zoals bittorent bijvoorbeeld, wordt het opgebouwd door gebruikers die een IPFS node beheren, en delen delen van de algemene gegevens. Dit creëert een gedecentraliseerd netwerk, waar het uiterst moeilijk is om gegevens, delen of zelfs het hele netwerk neer te halen.

Enkele interessante voorbeelden van IPFS implementaties:

  • De Catalaanse Piratenpartij, die haar website spiegelde op IPFS nadat haar reguliere website werd geblokkeerd na een gerechtelijke uitspraak.
  • Tijdens de blokkering van Wikipedia in Turkije werd Wikipedia gespiegeld op IPFS, waardoor toegang tot de inhoud van Wikipedia mogelijk werd ondanks het verbod.

  • Filecoin is een gedistribueerd bestandsopslagsysteem, gebaseerd op IPFS.
  • Brave gebruikt Origin Protocol en IPFS om zijn gedecentraliseerde goederenwinkel te hosten.
  • Cloudflare gebruikt een gedistribueerde web gateway op IPFS.

IPFS: Hoe het uw leven kan veranderen

Ik wil wat meer vertellen over IPFS en het groeiende fenomeen van decentralisatie. Hoewel het misschien niet het eerste is waar je aan denkt als je het woord “decentralisatie” hoort, is het even belangrijk als elk ander aspect van cryptocurrencies.Sommige van de meest opwindende ontwikkelingen in blockchain en cryptocurrency komen voort uit nieuwe projecten zoals IPFS (IPFS, zie ook hierboven, is een open-source gedistribueerd bestandssysteem dat tot doel heeft het opslaan van bestanden gemakkelijker te maken dan het ooit geweest is). Het bestandssysteem ligt ten grondslag aan een heleboel interessant werk op het gebied van blockchain en cryptocurrency, maar het is niet direct verbonden met Bitcoin of zelfs andere traditionele blockchains. In plaats daarvan is IPFS ontworpen om te worden gebruikt met andere systemen en toepassingen die erop zijn gebouwd, zoals Ethereum en Hyperledger Fabric.

Naarmate meer mensen zich met cryptocurrencies gaan bezighouden, verandert alles vrij snel. Een paar jaar geleden werd Bitcoin door velen gezien als de toekomst. Het is heel duidelijk geworden dat dit helemaal niet het geval is. Er zijn verschillende kampen die aan verschillende projecten werken, waarvan vele niets met elkaar te maken hebben.

Maar op dit punt moeten we waarschijnlijk ook iets vermelden dat Ethereum heet, een zeer populair blockchainproject dat synoniem is geworden met decentralisatie. Er zijn meerdere versies of forks van dat project – maar Ethereum zelf lijkt universeel geaccepteerd te zijn als onderdeel van een groter ecosysteem.

Ik zou graag zien dat iedereen die niet betrokken is bij het ene of het andere kamp eens kijkt naar wat anderen doen – zowel technisch als vanuit consumentenperspectief – wat grote potentiële voordelen biedt voor iedereen in de wereld die regelmatig computers of netwerkapparaten gebruikt.

Dat is wat IPFS doet: het stelt gebruikers (of nodes) die bestanden hosten op hun eigen computers of netwerken in staat die bestanden te bezitten vanuit een gedecentraliseerd perspectief: ze hebben geen centrale opslagplaats die bepaalt waar ze gevonden kunnen worden; ze hoeven geen geld te betalen alleen omdat ze de bestanden van iemand anders willen hebben; ze hebben geen toegangscontroles die gebaseerd zijn op gecentraliseerde dataacenters; enz.

Dit concept is veel breder toepasbaar dan alleen oplossingen voor bestandsopslag: stel je voor dat je je favoriete tv-programma’s of films op je telefoon kunt opslaan, zodat je ze overal kunt bekijken zonder je zorgen te hoeven maken over bandbreedtebeperkingen of DRM-beperkingen? Stel je voor dat je je eigen videogames kunt verkopen op Steam zonder al te veel moeite te hebben om auteursrechtlicenties te bemachtigen?

De concepten waaruit Web 3.0 bestaat, zoals blockchain en IPFS, zijn de bouwstenen die dit alles mogelijk zullen maken.

Conclusie

Web 3.0 is een standaardiseringsproces dat tot doel heeft een nieuwe generatie van het web te creëren, die meer gedecentraliseerd en gedemocratiseerd is. Het web is tegenwoordig in handen van een paar grote technologiebedrijven die toegang hebben tot gigantische databanken met gegevens die vervolgens worden gebruikt voor monetisatie, om die paar grote bedrijven nog groter te maken. Websites zoals Facebook, Google, Amazon, enz. hebben enorme hoeveelheden gegevens over ons en bewaren onze persoonlijke informatie voortdurend in hun enorme databanken, en verdienen er enorme hoeveelheden geld mee.

Sommigen beweren dat deze gegevens ons eigendom zouden moeten zijn, omdat wij de ultieme scheppers ervan zijn (en wij betaald willen en moeten krijgen), terwijl anderen beweren dat niemand ze zou moeten bezitten omdat ze grotendeels nutteloos zijn en zouden moeten worden opgesplitst en gedeeld met de rest van het internet (wat ze nuttiger zou maken).

Maar wat als we onze eigen database hadden? Wat als we al onze informatie zouden kunnen verplaatsen naar iets als WordPress of Joomla? Met open source software als Drupal en WordPress kan iedereen een hele site ontwikkelen, een heel platform erop bouwen, dus waarom niet iedereen de kans geven om zijn gegevens te gelde te maken? En wat als we dit op grote schaal zouden kunnen doen? Op dit moment zijn er diensten als Mixpanel die ontwikkelaars helpen de betrokkenheid van gebruikers te meten: wat vinden mensen eigenlijk leuk aan uw sites/apps/applicaties? U kunt deze rapporten kopen voor honderden of duizenden dollars elke keer dat u ze nodig heeft. Denk daar eens over na: u betaalt honderden of duizenden dollars elke keer dat u uw app gebruikt, maar dat is alleen maar omdat die rapporten geld kosten. Als al uw apps werden gebouwd met open source software zoals Joomla of Drupal (en u kon ze in rekening brengen), zou u nooit geld betalen omdat ze zichzelf namens u zouden verkopen zonder extra kosten!

Stel je voor hoeveel geld er zou zijn in een open source platform waar iedereen betaald krijgt; stel je voor hoeveel makkelijker dingen zouden zijn als iedereen betaald werd!

Ik zeg niet dat dit binnenkort (of ooit) zal gebeuren. Maar ik denk dat web 3.0 zal beginnen met relatief kleinschalige experimenten (zoals Mixpanel) alvorens groter te worden en grootschaligere toepassingen te ontwikkelen. Het langetermijnplan zal misschien niet zo gecentraliseerd zijn als veel mensen in het begin denken, maar ik denk dat wanneer gebruikers dergelijke platformen in hun dagelijks leven gaan gebruiken, ze hun eigen consensus zullen vormen over hoe dingen zouden moeten veranderen, dus ook al zullen er in het begin enkele grote bedrijven bij betrokken zijn, ik denk niet dat ze voor altijd dominant zullen blijven – net zoals in de begindagen.
Hoe denkt u over Web 3.0? Waarheen denkt u, of hoopt u, dat dit zal evolueren?

Share via
Copy link